باز آمدی به بزم باده نوشان شکیبا که دلارام عاشقان شوی.
باز آمدی که دل بری و جان بیاوری و نسیم صبح صفا در گیسوی مهرخان بیفکنی.
چه مهربان یار و چه نیکو انیس و چه زیبا ندیم منی ای اهل غمزه و اغماض، ای ماه بی مثال!
ندیم بدی بودم و ندیده انگاشتی و باز به سراغم آمدی!
دوباره مرا به میهمانی ملکوت می خوانی و شرم، زبان اجابتم بسته است و بغض حسرت از گذشته ی خویش، راه رهایی از نای بی نوایی ام می کاود.
جفا کردم، از تو وفا دیدم.
دیده به رویت بستم و ابواب عفو به رویم گشودی و عاشقانه سفیر رحمت دلدارمان شدی.
اشک انابه و لهیب دل و التهاب نگاهم ببین و ببخشای و سلام صمیم مرا دوباره پذیر و نامه ی ضیافت از من دریغ مدار!
تو رسول نگار و عشوه ی عرش و کرشمه ی احسان حبیب من و بشارت عنایت اویی.
ای ماه دلارای صائمان، رمضان!
به سراچه ی قلب غریبم خوش آمدی!
مهجوری من از راه فائزین قدر، حرمان هماره من است و دلجویی تو می جویم.
سحرت را دوست می دارم و هلالت بسان ابروی یار است و شبانگاهت عطر نیایش مولادارد.
عطش تو عاشورایی است و صیام، میثاق ما با قیام یاران نینواست.
غروب تو، طلوع فرحت ایمانیان است و خرسندی دوست؛ و طلوعت غروب رذیلت و ریمنی در آفاق انفاس روزه دار.
رمضان، ای موسم غفران و غوغای عفو!
تو ضیافت جمع علی جویان و محفل انس عاشقان مولایی!
عطشناکی ما در رؤیت هلال تو، عطش دیدار امیر عدل و عاطفه، علی (ع) است.
نکهت ولایت از لحظه های آسمانی تو می خیزد و جان را به جنان والیان می خوانی.
عجبا از این ضیافت عظما و محفل زیبا و نشور بی همتا!
اینک آیا بانگ چاووش رحمت را می شنوی؟
مباد از کاروان نیایشگران و نمازگزاران و سخا صفتان جدا افتی و ندیم حرمان و حسرت شوی.
در ماه مهرورزان و در ساحل زیبای ایمانیان، آماده ی آن شو که تن به دریای ناپیدا کرانه ی قدر بسپاری و همپای طاهران در وادی فطر پا گذاری و آنگاه به مدینة الایثار عاشورا رسی.
پروردگارا!
صیام و افطار و سحر و نیایش و نماز و قنوت و سجود و رکوع مان، بهانه ی تماشای یک نگاه ناز توست؛ دریغ مان مدار. تشنه ی آب و گرسنه ی طعام نیستیم.
ما تشنه دیدار توییم ای نور زمین و سماوات!
سیه روییم و در سپیدی بحر عنایت خویش، غسیل مان کن و با دلی پاکیزه بر خوان ضیافت رمضان، اذن جلوس مان ده.
شکرا که انتظاری تلخ به سرآمد و وصل شیرین یار، حاصل شد.
اینک سپیده، غالیه دان عطر نیایش می شود.
عطش رمضان، تذکار عطش عاشوراست.
لب های خشک روزه داران، حسین (ع) را زمزمه می کنند.
تلظی کام تشنگان، شوق وصال دریای ایثار اباالفضل (ع) در ساحل ارادت است.
رمضان، مقدمه ی محرم است.
قدر، دروازه ی شهر نینواست.
صیام، طلیعه ی قیام است و صائمین، طلایه داران سپاه قائم آل یاسین (عج).
در بهار وصل سالکانیم و توفیق حضوری دوباره در حلقه ی صالحان و دلدادگان دلارام یافته ایم و این شایان شکر در آستان خالق است.
دل هایمان را فرش راه یار می کنیم و با سوز عاشقانه و ترنم واژه های زلال وحی، قدوم بهار یاران و فصل وصل بهاری دلان را خوشامد می گوییم.
در ماه قربت و غفران، حجاب های ظلمت و نور، زدوده شده، جمال بی مثال نگار در رواق دیدگان دلدادگان، هویدا خواهد شد. بیایید حضورمان در میهمانی خدا را باور کنیم، غبار خود از خود بروبیم و در جریده ی رمضان ثبت نام کنیم.
یاران رمضان و یاوران عاشورا!
گوارایتان باد خوشگواری ضیافت نور.
ای میهمانان ملکوت! التماس دعا.

عصر حاضر به عصر اطلاعات و ارتباطات شهرت یافته و انتقال دینی و برقراری ارتباط با دیگران جز به کمک تبلیغ و رسانه میسر نیست. اطلاع رسانی در مقوله دین از اموری است که از دیرباز دغدغه فعالان این امر بوده و در این راستا استفاده از ابزار کارآمد و محتوای خوب و مفید مورد توجه است. حوزه های علمیه از دیرباز به عنوان متصدیان تبلیغ دینی به تبلیغ اهتمام داشته اند اما امروزه وسعت علوم و فنون مختلف و ارتباط نزدیک میان جوامع و ادیان گوناگون ، بهره مندی از شیوه های نوین اطلاع رسانی را گوشزد می کند. رسانه ها در راستای تبلیغ دینی فعالیت می کننداما هنوز به نتیجه مطلوب نرسیده ایم و چنانچه تبلیغات دینی به شیوه ای صحیح و اصولی انجام شود، نتایج تربیت دینی در سطح جامعه به خوبی بروز و ظهور پیدا می کند.

وقتی به ناهنجاری های فرهنگی و اجتماعی می نگریم متوجه می شویم عملکرد تبلیغات دینی چندان مؤثر نبوده است.تبلیغات دینی زمانی تأثیر گذار است که از قبل شناخت صحیحی از آموزه های دینی و مشکلات فرهنگی جامعه وجود داشته باشد و با فناوری جدید هم پیش برود. رسانه و دین اثر متقابلی بر هم دارند، از سویی رسانه ها تأثیر عمیق و گسترده ای بر دین و اخلاق جامعه باقی می گذارند و از سوی دیگر مجبورند در کارکرد خود آموزه و خطوط قرمز دینی را رعایت کنند. یکی از این رسانه ها فضای مجازی است که جدید ترین ابزار و مدرن ترین وسیله ارتباطی است که دارای قابلیت های وسیعی است و وبلاگ نویسی نیز در امر اطلاع رسانی توسعه فراوان پیدا کرده است که کاربران می توانند ضمن آشنایی با این فضا از این امکان برای تبلیغ دینی به بهترین وجه استفاده نمایندو در حال حاضر کاربران دینی می بایست نهایت تلاش خود را در این راستا انجام دهندو پیامهای دینی را به مردم انتقال دهند.

تبیان

می خواست برای عروسیش کارت دعوت بنویسه اول رفته بود سراغ اهل بیت علیهم السلام یک کارت نوشته بود برای امام رضا علیه السلام مشهد. یک کارت برای امام زمان ارواحنا فداه مسجد جمکران.یک کارت هم به نیت حضرت زهرا انداخته بود توی ضریح حضرت معصومه سلام الله علیهما. قبل از عروسی بی بی اومده بود به خوابش ! فرموده بود: ” چرا دعوت شما را رد کنیم؟ چرا به عروسی شما نیاییم؟ کی بهتر از شما؟ ببین همه آمدیم. شما عزیز ما هستی.”

انسان‌ها به شيوه هنديان بر سطح زمين راه مى‌روند. با يک سبد در جلو و يک سبد در پشت. در سبد جلو, صفات نيک خود را مى‌گذاريم. در سبد پشتي, عيب‌هاى خود را نگه مى‌داريم. به همين دليل در طول زندگى چشمانمان فقط صفات نيک خودمان را مى‌بيند و عيوب همسفرى که جلوى ما حرکت مى‌کند. بدين گونه است که درباره خود بهتر از او داورى مى‌کنيم، غافل از آن که نفر پشت سرى ما هم به همين شيوه درباره ما مى‌انديشد

پائلوکوئیلو

ملکه های ایرانی

چارلز دانشجوی انگلیسی با طعنه به دوست و همکلاسی ایرانی اش همایون می گه : چرا خانوماتون نمیتونن با مردا دست بدن یا لمسشون کنن!؟؟ یعنی مردای ایرانی اینقدر کارنامه خرابی دارند و خودشون رو نمی تونن کنترل کنن!؟

همایون لبخندی می زنه و می گه: ملکه انگلستان می تونه با هر مردی دست بده؟ و هر مردی می تونه ملکه انگلستان رو لمس کنه؟

چارلز با عصبانیت میگه: معلومه که نه! مگه ملکه زن عادیه؟!

همایون با افتخار می گه: خانوم های ایرونی همشون ملکه هستن!!!