عصر روز هفتم تير چند ساعت قبل از شهادت شهيد بهشتي جلسه شوراي مركزي حزب جمهوري اسلامي برپا گرديد. در آغاز اين جلسه خبر ترور حضرت آيت الله خامنه اي به عنوان يك خبر بسيار ناراحت كننده توسط دكتر بهشتي گفته شد. ايشان از افرادي خواست حين اين جلسه به طور دايم از وضعيت آقاي خامنه اي خبر كسب كرده و اطلاع دهند. در پايان جلسه ضمن ارائه خبر مربوط به وضعيت جسمي آيت الله خامنه اي پيامي كه حضرت امام (ره ) خطاب به ايشان كه در بيمارستان بستري بودند، قرائت گرديد. در پايان جلسه شوراي مركزي وقتي چند نفري كنار شهيد بهشتي نشسته بوديم، ايشان با اشاره به پيامي كه حضرت امام به آيت الله خامنه اي فرستاده بودند، گفتند: «خوشا به حال آقاي خامنه اي كه ولي امر مسلمين چنين پيامي را براي ايشان فرستاده است و اين پيام نه براي دنياي ايشان بلكه براي آخرت او هم بسيار ارزشمند است و من آرزو دارم با چنين پيامي ازولي امر مسلمين از دنيا بروم.» واقعاً ايشان با تمام وجود اين مطالب را مي گفتند. اين امر نشان مي داد نسبت به ولايت و تولي به ولايت فقيه چقدر توجه داشتند.

آیا تا به حال شده احساس کنید گوشی همراهتان درون جیبتان دارد می لرزد یا زنگ می زند، اما وقتی آن را از جیبتان بیرون می آورید می بینید هیچ خبری نیست؟

اگر برای شما هم مانند اغلب مردم چنین اتفاقی می افتد، پذیذه ای را تجربه می کنید که به آن لرزش خیالی گفته می شود و مقصر مغز شماست! مغز در واکنش به آشفتگی های زندگی شما به غلط نتیجه گیری هایی دارد. مغز با اطلاعات حسی زیادی بمباران می شود، مجبور است محرک های مزاحم و بی استفاده را حذف کند و سیگنالهای مهم را بیرون کشیده و پردازش کند. در دوران قدیم، ممکن بود منحنی هایی را که از گوشه چشم می دیدیم، به اشتباه یک مار ببینیم. اما امروزه اکثر ما بسیار با فناوری درگیریم و مغز ما ممکن است هر چیزی مانند خش خش لباس یا صدای شکم را به اشتباه به جای زنگ یا لرزش گوشی همراه پردازش کند و در نتیجه باعث شود دچار توهم صدای زنگ گوشی همراه یا حتی لرزش آن شویم.

تمام کلمات، به دنیا می‏آیند تا بی‏بهانه بر لب‏های تو جاری شوند. حتی این همه کلمه در مقابل لب‏های همیشه ستایش‏گر تو کم می‏آورند.

تو آمده‏ای تا امام ماندگارترین دعاهای جاودانگی باشی. آمده‏ای تا همیشه با دعاهای تو به خداوند نزدیک شویم.

انگار دعای همه پیامبران را از آدم تا خاتم صلی‏الله‏علیه‏و‏آله ، ذکر گفته‏ای و اشک ریخته‏ای! امروز آمده‏ای تا راز شگفت کلمات را به کائنات بیاموزی.

آمده‏ای تا رسول کلمات شگفتی باشی که همه نشانه‏های خداوندند؛ کلماتی که واژه به واژه، بوی صبر و عشق و مهربانی می‏دهند، کلماتی از جنس مهربانی خداوند در اولین روزهای آغاز آفرینش، کلماتی از جنس رستگاری، کلماتی که بوی خالصانه تو را می‏دهند. لب که می‏گشایی، کاینات، با تو به تسبیح می‏ایستند و کلمات، آغاز رسیدن می‏شوند. زیباترین راه رسیدن به خداوند را آموخته‏ای. می‏دانی که کلمات کلید رسیدن به ابدیتند. باغ‏های ازل در کلمات مهربان تو جریان دارند.

زیباتر از آوازهای بی‏بهانه داوود، کلماتی‏اند که برای حرف زدن با خداوند استفاده می‏کنی. زیباتر از پرواز، قطره‏های اشک تواند که بر گونه‏های مقدست جریان می‏گیرند.

تو آمده‏ای تا بوسه‏های ما، پیشانی گرامی تو را برای آرام گرفتن داشته باشد.

هزار جان گرامی فدای هر قدمت.

خاک امروز لبریز خوشبختی است؛ چرا که قدم‏های تو بی‏دریغ بر پیشانی خاک فرود خواهد آمد، چون بارانی که مهربانی‏اش را از هیچ‏کس دریغ نمی‏کند.

آمدی چون نسیم. آمدی؛ چون بادهایی که مهربانی نرمشان را از تن جوانه‏های آرام، دریغ نمی‏کنند.

آمدی تا خواب آرام درختان، تا ابدیت جریان بگیرد و روزها همیشه در روشنایی جریان بگیرند و آفتاب، پشت ابرها پنهان نماند و راه توبه، با دعاهای گرامی تو برای همیشه باز بماند.

پرده‏های دقایق کنار می‏روند و «حقیقت محض» متولد می‏شود.

از باغ‏های فرا دست، بوی تازه‏ای می‏آید؛ بوی مطبوعی آسمانی.

نسیم از سوز عارفانه‏ای سرمست است. بهشتی در دامان «شهربانو» می‏شکوفد که تمام پروانه‏های دنیا را، به رهایی فرا می‏خواند از پیله تنهایی و رکود.

سلام، مهربانی‏ات همه‏گیر!

سلام، اندوه همیشگی‏ات در دل زمان جاری!

سلام، جاری نیایش در عمیق لحظات!

پلک می‏زنی، در زلالیِ یکدست و شهودی سیّال، در ذهن جهان ته‏نشین می‏شود.

پلک می‏زنی و بر حاشیه نگاهت، شکوفه‏ها می‏شکفند.

پلک می‏زنی و صدها یاکریم، از بلندای مهربانی‏ات، اوج می‏گیرند.

ای اهل دعا! روح دعا باد مبارک
در دیـده تجلای خدا باد مبارک
این عید مبارک، به شما باد مبارک
لبخند امـام شهدا بـاد مبـارک
جان در بدن عالم ایجاد مبارک
آمد به جهان حضرت سجاد، مبارک

خدا امشب ولیّش را ولی داد
جمالی منجلی نوری جلی داد
حسین بن علی چشم تو روشن
که امشب بر تو ذات حق علی داد
شب وجد امـام عالـمین است
که میلاد علی بن الحسین است
ولادت با سعادت امام سجاد(ع) مبارک باد

من هم مثل پدرم دعا می کنم دعای فرزندم اجابت شود

 و فرزند فرزندش

و فرزندان فرزندانش

و…….

آنگاه که می گویند: بابی انت و امی یا حسین … .

یا حسین!

دل هامان دست شما باشد، مطمئن تر است!

هر چه باشد، به ما گفته اند:

«فردوا الامانات الی اهلها»

توی دنیا چی رو از همه بیشتر دوس داری ؟ یا چه کسی رو ؟ یا کدوم تیم فوتبال رو یا کدام اعضای خانوادت یا دوستت رو ؟

تا حالا به این فکر کردی که تو دنیا چی یا کی رو از همه چیز بیشتر دوست داری؟ این سۆال رو خیلی از ما از کودکان می پرسیم و به جواب هاشون می خندیم و خرده می گیریم و بعد یادشون می دیم که بگن خدا رو بعد پیامبر و بعد اماما رو و …

اما اگر الآن از خودمان بپرسیم چی ؟ ما کیو از همه بیشتر دوس داریم دلمون میخاد داشته باشیمش و اگر داریم نمی خواهیم لحظه ای از دستش بدیم ؟ خدا وکیلی بی تعارف به خودمون جواب بدیم دقیقا همونایی که واقعا در حال حاضر دل و جان ما رو تسخیر کردند چه کسانی هستند ؟شعار ندهیم تنها خودمانیم و خودمان .

همان هایی که الگوی ما در تمام ابعاد زندگی هستند همیشه به حالشان حسرت می خوریم و آه ها از نهادمان بلند می شود که ای کاش من جای وی بودم .

من با خودم که فکر کردم دیدم ممکن است با خیلی ها محشور شوم در هر برهه ای از زندگیم کسی یا چیزی بوده که نهایت آروزی من باشند گاهی این بازیگر و آن خواننده گاهی این تیم و آن تیم گاهی مسی گاهی رونالدو و گاهی  ….

بیشتر اوقاتم صرف این شد که در رسانه ها و سایت ها به دنبال این باشم که محبوب های من در چه حالند؟ کجا سفر رفته اند چه لباسی پوشیده اند و …

هرگز هم فکر نمی کردم کوچکترین اهمیتی داشته باشه که من محبت و علاقه ام را کجا صرف کنم، تا اینکه به حدیثی از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله برخورد کردم که می فرمایند: «… همانا هر فردی روز قیامت با کسی خواهد بود که او را دوست می داشته است.» (هر کسی با محبوب خود محشور می شود) « کافی: ج 2، ص 126»


با خودم فکر کردم که وای بر من ،من با کسانی محشور خواهم شد که در آن دنیا حاضر نیستم حتی ببینمشان آنجا که دیگر شوخی ندارند با کسی. پرده ها می افتد و من می مانم و خانم … و آقای … من نمی خواهم با آن ها محشور شوم باعث خجالت است . الآن هم دلم نمی خواهد کسی بداند که من شیفته چه کسانی هستم .

بله عزیزان ما از کنار خیلی چیزها راحت عبور می کنیم و فکر می کنیم اصلا اهمیتی ندارند ، مثلا:  چه اهمیتی دارد که من از فلان هنر پیشه هالیوود خوشم بیاید و دوست داشته باشم مثل او باشم ؟ بله در نظر اول هیچ اهمیتی ندارد چون گمان نمی کنیم این احساسات و علاقه های ما که هرگز سعی در هدایت و جهت دهی آن ها نداریم ممکن است سعادت یا بدبختی ابدی ما را رقم بزند.

این یک اصل است اما و اگر هم ندارد یک قانون است که روزی هزار بار تجربه اش می کنیم، دنبال هر چه روان شویم به همان می رسیم ،اگر بخواهیم دنیا را داشته باشیم مال و ثروت داشته باشیم کم کم به آن سمت حرکت می کنیم ،برنامه ریزی می کنیم و در نهایت می رسیم ،اگر بخواهیم از دنیا لذت ببریم با این تصور که دنیا دو روز است بله این دو روز را با این و آن خواهیم گذراند خوش هم خواهد گذشت و می گذرد ،فرصت زندگی می گذرد. و مرگ می آید و حشر می آید و من و تو هم می آییم با همه آنچه که آرزو می کنیم ای کاش هرگز به چشممان نمی خوردند و نمی دیدیمشان. ای کاش بین من و آن ها هزارن سال فاصله می افتاد! انسان هر کاری که می‌کند، از روی محبت است و چون دوست دارد انجام می‌دهد. اغلب کارهای خلافی که انجام می‌دهد، ضررش را می داند، اما چون به آن علاقه دارد، و دلش می خواهد انجام می‌دهد.

خداوند متعال در قرآن کریم بر مبنای همین اصل"محبت” می فرماید : «‌قُلْ إِن كُنتُمْ تُحِبُّونَ اللّهَ فَاتَّبِعُونِی یحْبِبْكُمُ اللّهُ وَ یغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ وَاللّهُ غَفُورٌ رَّحِیمٌ» (آل عمران، 31)؛ بگو اگر خدا را دوست دارید، پس از من تبعیت کنید تا خدا هم شما را دوست بدارد و گناهانتان را ببخشاید و خداوند بخشاینده و مهربان است.

این حس محبت و دوست داشتن اگر هدایت نشود به هر راهی می رود و به دنبال هر کسی روان می شود و آن کسی که محبوب ما قرار می گیرد می شود وجهه نظرمان ،مقصد و مقصودمان ، اگر محبوب ما آسمانی بود راه آسمان در پیش خواهیم گرفت و آسمانی خواهیم شد . و اگر نه از زمین بود و خاکی به زمین خواهیم خورد در خاک ناپاک فرو خواهیم رفت .

آخرت بازتاب، نتیجه‌ی این دنیا است. پس اگر آدمی در دنیا محبوبی داشته باشد و به دنبال او برود و دائم به یاد او  و با او باشد و به رنگ و بوی او در می آید حال انتخاب با ماست که چه کسی را محبوب خود قرار می دهیم ،کسی که در فراسوی مرزها به زندگی خود می رسد و به عیش و نوش خود،و حتی از وجود ما در عالم خاکی اطلاعی هم ندارد و موجود ضعیفی است از نوع خود ما که دیر یا زود مهمان خانه خاک خواهد شد …یا او که همیشه و همه جا با ماست تمام خوبی است و پاکی ،دارایی و زیبایی بدون هیچ نقص و نیازی بدون فنا و مرگی ،او که اگر محبوب تو شود تو به او اضافه می شوی و ابدی و جاودانه می شوی و اوج می گیری چون قطره ای ناچیز که به دریا می پیوندد و دریا می شود …

می توانیم قطره ای در معرض فنا باشیم یا یک آبی لایزال منتهی به بی نهایت ، ابدی و جاری …

جهان نیوز