آقا بیا که بی تونه سحرهایمان را لطافتی است و نه صبح هایمان را صداقتی، که قشنگی سحر به شبنم لطف نگاه تو است و زیبایی صبح با سلام با محبتت.

آقا بیا که بی تو آینه هامان ، زنگار غربت گرفته اند و قطار آشنایی هامان ، فریاد غریبی می کشند.

آقا بیا که بی تو امروز هیچ کس حریم اطلسی ها را پاس نمی دارد و بر داغ لاله ها مرهم نمی گذارد.

آقا بیا که بی تو قنوت شاخه های نیاز ،اجابتی جز فراق تو ندارند.

آقا بیا که بی تو چه کسی دست محبت بر سر یتیمان خواهد کشید؟ و تنهایی شان را التیام خواهد بود در حالی که سال هاست بشریت خود غریب و یتیم در انتظار فرج نشسته است هرچند گاه و بیگاه فراموش می کنیم منتظر تو هستیم آقا بیا که بی تو آسمان دلهامان تیره و تار است هر چند روز و شب را می بیند اما بی تو تار و سیاه است.