فاطمه سلام الله علیها با سکوت خود فریاد می کشد و با آه آتشین خود طومارستم را می سوزاند . علی علیه السلام در گورستان بقیع با شاخه های خرما برای او خانه ی غم و اندوه (بیت الاحزان) بر پا کرده است که از گریه و ناله و سوز و گداز او مردم زبان به شکوه نگشایند دیگر کسی صدای ناله ی فاطمه را که از ژرفای دلی شکسته بر می خواست نمی شنید مگر انکه گذارش به بقیع می افتاد آری آنگاه که می بینند برای اندرزشان گوش شنوایی نیست با زبان سکوت سخن می گویند

و اینک فاطمه سلام الله علیها در بیت الاحزان با ناله ی خود فریاد می زند که … انقلاب من در اندوه فرو پیچیده است …واعتراضم در اشکهایم نهفته است امیدوارم که این زبان را بفهمید ….پروردگارا اینان به من ستم کردند . مرا از چنگ اینان ازاد ساز . و چندی است که دیگر فاطمه به بیت الاحزان هم نمی تواند برود ،

اسماء بستر بانو را در منزل می افکند، دیگر آن پیکر نحیف نمی توانست روحی چنان بزرگ را تاب بیاورد ،روحی را که می خواست تا بی نهایت بال بگشاید …و شگفت اینجاست که در این شرایط هم شیخین نمی گذارند فاطمه سلام الله علیها به حال خود باشد . در این لحظات آخر آمده اند تا بر همه جنایات خود بر اسلام و مسلمین پرده بکشند و مشروعیت و مقبولیت از دست رفته خود را باز یابند و به مردم وانمود کنند که فاطمه سلام الله علیها انان را مورد عفو قرار داده است . آری اینان فاطمه را به به خشم آورده بودند و اینک خشنودیش را جستجو می کردند.

     سالروز شهادت حضرت زهرا سلام الله علیها را به پیروان آن حضرت تسلیت عرض می کنیم و امید واریم که از جمله پیروان آن حضرت باشیم