رمضان ماه مهمانى خدا
✒️حجت الاسلام محسن قرائتی
✅ با موضوع سوره بقره آیه ی ۱۸۵
«رمضان» از ماده «رَمض» به معناى سوزاندن است. البتّه سوزاندنى که دود و خاکستر به همراه نداشته باشد. وجه تسمیه این ماه از آن روست که در ماه رمضان، گناهان انسان سوزانده مى شود.
ماه رمضان، ماه نزول قرآن مى باشد و تنها ماهى است که نامش در قرآن آمده و شب قدر نیز در این ماه است. در تفسیر برهان از پیامبر اکرم نقل شده است که فرمودند: تمام کتاب هاى آسمانى، در ماه رمضان نازل شدهاند. ماه رمضان، بهترین ماه خدا است. آن حضرت در جمعه آخر ماه شعبان، خطبه مفصلى در عظمت ماه رمضان ایراد کردهاند که در بعضى از تفاسیر و کتب روایى آمده است. همچنین در صحیفه سجادیه، امام سجاد (ع) در وداع ماه رمضان مناجات جان سوزى دارند.
اسلام دین آسان و بناى آن بر سهولت و عدم سختگیرى است. هر کس مریض یا مسافر بود روزه نگیرد و قضاى آن را انجام دهد. اگر وضو گرفتن مشکل است، تیمّم را جایگزین مى کند. اگر ایستادن در نماز مشکل است، اجازه ى نشسته نماز خواندن را مى دهد. که این قانون به نام «قاعده لاحرج» در فقه مشهور است.
?رمضان ماه مهمانى خدا
در رمضان، مؤمنان با کارت «یا ایّها الّذین آمنوا کُتب علیکم الصّیام» به میهمانى خداوند دعوت شده اند، و این میهمانى ویژگى هایى دارد:
۱- میزبان، خداوند است و میهمانان را شخصاً دعوت کرده است.
۲- وسیله پذیرایى، شب قدر، نزول قرآن، فرود آمدن فرشتگان، استجابت دعا، لطافت روح، و دورى از دوزخ است.
۳- زمان پذیرایى، ماه رمضان است که به گفته روایات، اوّل آن رحمت، وسط آن مغفرت و آخر آن پاداش است.
۴- چگونگى پذیرایى، شب قدر به گونه اى است که در آن نیاز یک سال میهمانان تأمین مى شود و زمین با نزول فرشتگان در شب قدر مزیّن مى گردد.
۵ - غذاى این ماه، غذاى روح است که براى رشد معنوى لازم است، نه غذاى جسم. لطف غذاى این مهمانى، آیات قرآن است که تلاوت یک آیه آن در ماه رمضان همچون تلاوت تمام قرآن در ماه هاى دیگر است.
این میهمانى هیچ سنخیّتى با میهمانى هاى دنیوى ندارد. خداوندِ عالِم و غنى و خالق و باقى و عزیز و جلیل، میزبان انسان هاى جاهل و فقیر و فانى و مخلوق و ذلیل مى شود و مى گوید: من دعایتان را مستجاب مى کنم و براى هر نفسى که در ماه رمضان مى کشید، پاداش تسبیحى عطا مى کنم
? آداب مهمانى
در وسائل الشیعه براى اخلاق روزه دار در ضمن روایت مفصلى مى خوانیم: روزه دار، از دروغ، گناه، مجادله، حسادت، غیبت، مخالفت با حقّ، فحش و سرزنش و خشم، طعنه و ظلم و مردم آزارى، غفلت، معاشرت با فاسدان، سخنچینى و حرام خوارى، دورى کند و نسبت به نماز، صبر و صداقت و یاد قیامت توجّه خاصّ داشته باشد.
شرط حضور در این مهمانى، فقط تحمّل گرسنگى نیست. در حدیث آمده است: آن کس که از اطاعت رهبران آسمانى، سرباز زند و یا در مسائل خانوادگى و شخصى با همسر خود بدرفتار و نامهربان باشد و یا از تأمین خواسته هاى مشروع او خوددارى کند و یا والدین از او ناراضى باشند، روزه او قبول نیست و شرایط این ضیافت را به جاى نیاورده است.
روزه گرچه فوائد و منافع طبّى از قبیل دفع و برطرف شدن مواد زاید بدن در اثر گرسنگى را دارد، امّا سحرخیزى و لطافت روح و استجابت دعا در ماه رمضان چیز دیگرى است و محروم واقعى کسى است که از این همه خیر و برکت محروم باشد.
✅ پیام ها
۱- ارزش رمضان، به نزول قرآن است. ارزش انسان ها نیز مى تواند به مقدارى باشد که قرآن در آنها نفوذ کرده باشد. «الّذى اُنزل فیه القرآن»
۲- هدایت، داراى مراحلى است: یک مرحلهى عمومى است؛ «هدى للناس» و یک مرحله خاصّ است. «وبیّنات من الهدى»
۳- وجوب روزه، بعد از یقین به حلول ماه رمضان است. «فمن شهد منکم فلیصمه»
۴- قضاى روزه بر مریض و مسافر واجب است. «فعدة من ایام اُخر»
۵ - روزه ى قضا، مشروط به زمان خاصّى نیست. «ایّام اُخر»
۶- احکام خداوند بر اساس آسانى و مطابق طاقت انسان است. «یرید بکم الیسر»
۷- عُسر و حرج، واجبات را از دوش انسان برمى دارد. «لایرید بکم العسر»
۸ - روزه قضا باید به تعداد روزهایى باشد که عذر داشته است. «لتکملوا العدة»
۹- هدایت و توفیق انجام عبادات، از طرف خداست. تکبیر، نشان بزرگداشت خدا و عدم توجّه به خود و دیگران است. «لتکبّروا اللَّه على ما هداکم»
۱۰- روزه، زمینه ساز هدایت انسان و سپاسگزارى اوست. «لتکبّروا اللَّه على ما هداکم و لعلّکم تشکرون»
??????????
?الهه نجفی طلبه مدرسه علمیه الزهرا ?
⚘کاربر وبلاگ الزهرا شهرستان دهاقان⚘