ويژگي‌هاي آيت‌الله العظمي صافي
زهد، تقوي، اخلاص، قناعت، توكل، سعه صدر، صراحت لهجه و امر به معروف و نهي از منكر، از ويژگي‌هاي مهم روحي ـ اخلاقي اين فقيه وارسته است.
وجودش، درياي بيكرانه عشق به انوار مقدّس ائمّه معصومين(علیهم‌السلام) است و هر پگاه بعد از نماز، در دعاي عهد، ميتوان ترنّم تمنّاي دل شيدايي‌اش را در نغمه
«اَلْعَجَلْ اَلْعَجَلْ يَا مَوْلَايَ يَا صَاحِبَ الزَّمَانِ» شنيد و او را عصرهاي جمعه، ميان خيل عاشقان مهدي(علیه‌السلام) ميهمان لحظههاي پرمعنويت مسجد جمكران، ديد.
تدريس، تحقيق و تسلّط در زمينه علوم متنوّع اسلامي همچون فقه، اصول، كلام، حديث، رجال و…، تأليف حدود هشتاد اثر ارزشمند و محقّقانه به زبانهاي فارسي و عربي كه بعضي از آنها به چند زبان ديگر نيز ترجمه شده، از ويژگي‌هاي علمي ايشان است.
برخورداري از چنين موقعيتهاي والاي علمي، ايشان را در حوزه علميه قم، در رديف ممتازين قرار داد و بزرگاني چون آيات عظام: سيد جمالالدين گلپايگاني، بروجردي، امام‌خميني و سيد محمدرضا گلپايگاني و بعضي ديگر، مقام بلند علمي ـ معنوي او را ارج نهادند؛ و آيت‌الله العظمي سيد جمالالدين گلپايگاني(رحمه‌الله) در حدود 45 سال پيش، اجتهاد متين و اوج مقام فقهي آيت‌الله العظمي صافي را طيّ مكتوبي مهم، اعلام كرد.
ايشان، سال‌ها از طرف مرحوم آيت‌الله العظمي بروجردي(قدس‌سره) و پس از ارتحال آن بزرگوار، از معدود كساني بود كه مسئوليت امتحان فضلاي حوزه در سطح عالي و درس خارج را داشته و شماري از مجتهدان كنوني و مدرسين حوزه علميه قم، نزد معظمله امتحان دادهاند.
اين فقيه گرانقدر، علاوه بر موارد مذكور، مطالعات گستردهاي در زمينه ادبيات و تاريخ اسلام و ايران داشته و ضمن آشنايي با قالبهاي گوناگون شعري، در سرودن شعر نيز مهارت كامل دارند.
اين مرجع فرزانه، حتّي اكنون نيز با تمامي مشغلههاي موجود، اخبار و مسائل دنيا و بالخصوص جهان اسلام را هر روز با دقت تمام ازطريق رسانههاي گروهي دنبال كرده و بنا به اطلاعات وسيع تاريخي ـ سياسي، از قدرت تحليل بالايي در زمينه رويدادهاي منطقهاي، جهاني و دنياي اسلام برخوردار است و مصداق واقعي «عالِم به زمان» ميباشد.
قبل از پيروزي انقلاب اسلامي، حضور در صحنههاي مختلف مبارزه با رژيم ستمشاهي باعث حسّاسيت ساواك، نسبت به اين فقيه آگاه گشت و بالأخره به توقيف يكي از كتب ايشان كه حاوي مطالبي در نقد فساد رژيم شاه بود، منجر شد. در همين حال نشر بعضي كتب مهم حضرت آيت‌الله العظمي صافي كه در دفاع از تشيّع نگاشته بود نيز، در بعضي از كشورهاي عربي ممنوع شد و بدين صورت دولتمردان اين كشورها همسو با برخي مزدوران قلم به دست استعمار، نتوانستند خشم خود را از نوشتههاي آگاهي‌بخش و بيداركنندهاش، پنهان نمايند.
با پيروزي انقلاب اسلامي ايران، ايشان در سال 1358هجری شمسی، به‌عنوان عضو مجلس خبرگان اوّل، انتخاب و در سال 1359 هجری شمسی، از سوي حضرت امام‌خميني(قدس‌سره) به عضويت شوراي نگهبان منصوب شد و هشت سال به‌عنوان دبير شوراي نگهبان، منشأ خدمات ارزندهاي به نظام مقدس و مردم عزيز گشت، و در پاسداري از حريم اسلام و قرآن، لحظهاي ترديد به خود راه نداد.
حضرت آيت‌الله العظمي صافي، كه حدّاقل از دو دهه قبل، با وجود داشتن تمامي شرايط مرجعيّت، كريمانه از آن گذشته بود، با ارتحال حضرت آيت‌الله العظمي گلپايگاني(قدس‌سره) در آذرماه 1372هجری شمسی، بنا به تقاضاهاي مكرّر و اصرار پي‌درپي علما و مردم، بالأخره تصدّي مرجعيّت را پذيرفت و اكنون به‌عنوان يكي از مراجع عمده، و اركان اصلي حوزه علميّه قم، به‌شمار ميرود.
?الهه نجفی طلبه مدرسه علمیه الزهرا ?
⚘کاربر وبلاگ الزهرا شهرستان دهاقان⚘
