صنف اول:
این گروه فقط از خوردن و آشامیدن و سایر مفطرات امساک می کنند، ولی اعضا و جوارح آنان به انواع فضایح و آداب بد افطار می کند ،پس این روزه روزه اهل اهمال است.
صنف دوم:
و گروهی بعضی جوارح را از آداب زشت به مالک روز حساب حفظ می کنند و در این روزه بین حفظ و ضایع نمودن روزه ،در حال ترددند (بعضی اعضا را در بعضی ساعات حفظ می کنند).
صنف سوم :
گروهی مستحبات و ادعیه وارده را نیز بر حسب عادتهای همیشگی خود انجام می دهند و این قید عادت ، باعث عدم صحت نیت آنان است ، لذا عملشان به مقدار اهمال از خلوص آنان است .
صنف چهارم :
گروهی به ضیافت الله وارد می شوند ، در حالی که قلوبشان از معارف غافل است و بی نشاط و کسل هستند ، گویی اعضا و جوارحشان سنگین شده است که هدایایی به طرف سلطان می برند ،در حالی که از حمل این بار کراهت دارند،علاوه بر این که این هدایا به عیوبی آلوده است که مانع پذیرفتن آن می شود.

( بر گرفته از کتاب ره توشه ماه رمضان ) ادامه دارد