شیخ اعظم شیخ مرضی انصاری (ره)،فقیه بزرگ ،مادرش را تا نزدیک حمام به دوش می گرفت و او را به زن حمامی می سپرد و می ایستاد ، تا بعد از پایان کار او را به خانه برگرداند . هر شب به دست بوسی مادر می امد ، و صبح با اجازه او از خانه بیرون می رفت . پس از مرگ مادر به شدت می گریست فرمود گریه ام برای این است که از نعمت بسیار مهمی چون خدمت به مادر محروم شدم ،

شیخ پس از مرگ مادر با کثرت کار و تدریس و مراجعات فراوان ، تمام نمازهای واجب عمر مادرش را خواند ، با آنکه مادر از متدینه های روزگار بود.

                               ( منبع : کتاب آداب الطلاب ،شاکر برخوردار فرید)