با سنگ هر گناه ،پرم را شکسته ام

آه ای خدا ،خودم کمرم را شکسته ام

نه راه پیش مانده برایم نه راه پس

پلهای امن پشت سرم را شکسته ام

من دانه دانه اشک خودم را فروختم

نرخ طلایی گهرم را شکسته ام

دیگر مرا نشان خودم هم نمی دهند

آیینه های دوروبر را شکسته ام

دنیا شکست خورده تر از من ندیده است

حالا به سنگ خورده ،سرم را شکسته ام

آرام کن مرا و درآغوش خود بگیر

حالا که بغض شعله ورم را شکسته ام

راهم بده به باغهای شجرهای طببیه

من توبه کرده ام ، تبرمرا شکسته ام

حالاببین که به غیر از گدا شدن

در پیشگاه تو هنرم را شکسته ام

                                                                                                                                                    شاعر:رحمان نوازنی