شهادت حضرت زهرا (سلام الله علیها) بعد از رحلت حضرت رسول(ص) در زمانى بود كه اندازه آن به اختلاف نقل شده است، آن كس كه خواسته آن مدت را خيلى زياد بداند تا شش ماه گفته و كمتر از چهل روز گفته نشده است.

دلایل مظلومیت حضرت زهرا (س)
حضرت صادق عليه السلام از رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم نقل مى كنند كه آن حضرت فرمود: ملعون است، ملعون است كسى كه بعد از من به فاطمه ستم روا دارد، حقش را بربايد و او را بكشد. [ كنز الفوائد، ۱/ ۱۵۰، ط قم.]

براستی که ظلم و ستم بر اهل بیت پیامبر از همان ماجرای جانسوز بزرگ بانوی مدینه یعنی همان پاره تن پیامبر شروع شد.یا رسول الله با اینکه فاطمه ات را سفارش کردی اما هیهات که او را اکرام نکردند. آیا با تمام این ستمها می شود بی تفاوت از آنها گذشت؟کجای دنیا همسری در پیش چشمان شوهر حجاب میگیرد؟!کجای دنیا مادری را غریبانه تشییع میکنند؟!وکجا دنیا….

واضح است که مظلومیت حضرت فاطمه زهرا(س)انکار نشدنی است.اما باید بگونه ای بازگو شود که علاوه بر اینکه پرده از حقایق برداشته می شود،بدعت را از سند مظلومیت آن حضرت دور کند.لذا در اینجا به بیان چند باب از اسناد مظلومیت حضرت صدیقه کبری فاطمه زهرا (س) می پردازیم.باشد که انشاءالله در شناخت این بانوی بزرگ قدمی برداریم تا در عصر ظهور منتقم خونش مهدی فاطمه آماده یاری مولایمان باشیم….

براي مشاهده اينفوگرافي در سايز اصلي بر روي آن كليك كنيد …

۱_ علت و کیفت شهادت حضرت زهرا (س) چه بود؟
شهادت حضرت زهرا (سلام الله علیها) بعد از رحلت حضرت رسول(ص) در زمانى بود كه اندازه آن به اختلاف نقل شده است، آن كس كه خواسته آن مدت را خيلى زياد بداند تا شش ماه گفته و كمتر از چهل روز گفته نشده است. لذا شیخ كلينى رحمه الله گويد: فاطمه (س) در سال پنجم بعثت حصرت رسول (ص) متولد شد و در هنگام فوت هيجده سال و هفتاد و پنج روز داشت و بعد از رحلت رسول خدا هفتاد و پنج روز زندگى كرد. و با حذف اسناد از حضرت صادق (ع) روايت كرده و مى گويد: همانا فاطمه (س) بعد از رحلت رسول خدا هفتاد و پنج روز زنده بود و در اين مدت از درگذشت و فقدان پدرش بسيار اندوهگين بود، جبرئيل نزد آن حضرت آمده و او را تسليت و دلدارى مى داد و جايگاه پدرش را به او مى گفت، و از حال آن حضرت و رويدادهاى آينده اى كه بر فرزندان آن حضرت وارد مى شود به او خبر مى داد و حضرت على (ع) آنها را مى نوشت. [ كافى، ۱/ ۴۹۸.]

در بیان علت اصلی و کیفیت شهادت حضرت زهرا(س) ابوبصير، از حضرت صادق (ع) در ضمن حديثى آمده است: سبب و علت درگذشت حضرت آن بود كه «قنفذ» غلام آن مرد به دستور وى با غلاف شمشير بر آن حضرت نواخت، ايشان بر اثر ضربات محسن را سقط كرده و بدين جهت به سختى بيمار شد و به هيچ كس از آزار كنندگانش اجازه عيادت نداد. [ طبرى، «دلائل الامامه» / ۴۵.]

شدت جراحات وارده بر حضرت بسیار سنگین بود و ایشان متحمل رنج بسیاری می شدند و به شوق وصال حق و دیدار پدر بزرگوارشان رسول گرامی اسلام حضرت محمد(ص) در خانه خود چشم از این جهان فرو بست.در روایتی حضرت به اسماء فرمود: آبى برايم آماده كن، بعد با آن غسل كرده و سپس فرمود: جامه هاى جديدم را به من بده، آنها را پوشيده و فرمود: بقيه حنوط پدرم را از فلان جا برايم بياور و زير سرم بگذار و مرا تنها گذاشته و از اينجا بيرون برو، مى خواهم با پروردگارم مناجات كنم. و گفت: قدرى مرا به خود واگذار و بعد مرا بخوان، اگر پاسخ تو را دادم كه بسيار خوب و اگر جوابى ندادم بدان كه من به سوى پدر خود، (يا پروردگارم) رفتم.اسماء لحظه اى حضرت را به حال خود واگذاشت و بعد صدا زد و جوابى نشنيد، صدا زد اى دختر محمد مصطفى،اى دختر بهترين كسى كه بر روى ريگ هاى زمين پاى گذارده… اما جوابى نيامد چون جامه را از روى صورت حضرت برداشت، مشاهده كرد از دنيا رخت بر بسته است. [ بلادى بحرانى «وفات فاطمه الزهراء» ۷۸.]

۲_ نخستین تابوتی که در اسلام ساخته شد برای حضرت زهرا بود.
از آنجایی که حضرت زهرا(س)سیده زنان عالم شناخته شده اند،می توان به از زوایای مختلف به شخصیت ایشان پرداخت.در مورد حجاب حضرت که زبانزد عام و خاص جهانیان است و در روایات متعدد از توجه ایشان به این امر ذکر شده است،این مطلب قابل ذکر است که ایشان به این امر در واپسین لحظات عمرشان هم توجه داشته اند.

ابن عباس گويد: فاطمه (س) به سختى بيمار شد، به اسماء بنت عميس فرمود: نمى بينى وضع من به كجا رسيده، مرا بر روى تخت به صورت آشكارا حمل نكنى، اسماء گفت: به جان خودم سوگند كه چنين كارى نخواهم كرد لكن تابوتى مى سازم به همان صورت كه در حبشه ديده ام، فرمود: چگونه بود، وى چند قطعه چوب تر آورده و آنها را از ساقه بريد و بعد بر روى تختخواب تابوتى ساخت، و آن نخستين تابوتى بود كه ساخته مى شد، حضرت فاطمه تبسمى نمود، كه تا آن روز به حال تبسم ديده نشده بود، بعد او را با آن تابوت برداشته و دفن كرديم.

۳_ غریبانه ترین خاکسپاری
بعد از وفات حضرت زهرا عليهاالسلام، على عليه السلام تمام سفارشات وصاياى او را انجام داد، او را در پيراهنش غسل داد و اسماء بنت عميس در غسل به آن حضرت كمك مى كرد، و دستور داد حسنين آب بياورند و غير از آنها و زينب و ام كلثوم و كنيزش فضه كسى ديگر آن جا نبود، او را در هفت پارچه كفن كرد و بر آن حضرت نماز خواند و پنج تكبير در نمازش گفت و در دل شب او را دفن كرد و قبرش را با خاك يكسان كرد و جز على و حسنين و گروهى از بنى هاشم و دوستان خاص و ويژه حضرت كسى ديگر در آن مراسم شركت نداشت. [ در تذكره الخواص / ۳۱۹ آمده است كه على غسل مى داد و اسماء بر آن آب مى ريخت.]

روايت شده: هنگامى كه بدن حضرت زهرا سرازير قبر شد دستى بيرون آمد و او را گرفته و برگشت. [ بحار ۴۳/ ۱۸۴، ۲۰۴، ۲۱۳.]

و تاکنون قبر مادر مظلومه سادات مخفی مانده است.تنها قبری که از اهل بیت پیامبر یعنی همان سبب وجود خلقت …
در بیان محل دفن آنحضرت از احمد بن محمد بن ابى نصر، از حضرت رضا (ع) روايت شده است كه گويد: از آن حضرت درباره محل دفن حضرت فاطمه (س) پرسيدم؟ فرمود: مردى از امام جعفر صادق (ع) اين مساله را پرسيد در حالى كه عيسى بن موسى حاضر بود عيسى به او گفت: در بقيع دفن شد، آن مرد از حضرت پرسيد؟ حضرت فرمود: عيسى به تو پاسخ داد، آن مرد گفت: من با عيسى بن موسى چه كار دارم؟ تو از پدرانت به من خبر بده كه آنان چه چيز فرموده اند، حضرت فرمود: در خانه اش دفن است. [ قرب الاسناد/ ۱۶۱، چاپ سنگى.] و البته به برخی روایات دیگر می توان اشاره کرد که مرحوم مجلسی در بحارالانوار آورده است:از وصیت امام مجتبی(ع) به برادرش حضرت سیدالشهداء(ع)است که فرمود:برادرم،هنگامی که فوت کردم،غسلم بده،حنوطم کن،کفن نما و مرا به کنار جدم ببر تا آن جا دفن کنی.اگر نگذاشتند که این کار انجام شود فورا جنازه ام را به بقیع ببر تا با مادرم مرا دفن کنی …

برداشت از سایت شیعه 24