خدایا تو را سپاس می گویم، تویی که قادری زبان صبح را با تابناک نمودنش بگشایی ؛ تویی که شب را سیاه آفریدی (تا مایۀ آرامش روح و جسممان باشد) تویی که کشتی آسمان و زمین را در گردش منظم و زیبا، اسنواری و زینت می بخشی ؛ تویی که قادری نور خورشید را پراکنده گردانی به گونه ای که لذت بخش و دل انگیز گردد؛ آری تو خود به ذات خویش دلیل و راهنمایی !

ای پروردگاری که به دلهای ما نزدیک و از حس ظاهر بین ما دوری

ای خدایی که از آنچه برای ما (در امروز و آینده) پیش خواهد امد آگاهی

زمانی مرا در آسایش و امنیت خود خواباندی و زمانی بیدارم ساختی تا بخشش و نعمت و احسانت را دریافت کنم، بوسیلۀ قدرت و نیروی خود بدی ها را از من دور ساختی،

 پس ای پروردگار من، رحمت فرست بر بهترین راهنمای خلق، در شب تاریک جاهلیت و مرا به لباس هدایت و شایستگی ملبس ساز.  خدایا این بامداد و همۀ صبحگاهان زندگی ام را به نور هدایت منور ساز و سلامت دین و دنیا به من عطا فرما.

برگرفته از دعای صباح امیر المؤمنین علی علیه السلام

ادامه دارد….