صحت، هدیه ای الهی و از نعمت های بزرگی است که خداوند حکیم به انسان ارزانی داشته است .اطبا و حکیمان از دیرباز تا کنون در تلاش بوده اند راههای بهتر و دقیق تر برای حفظ تندرستی و درمان بیماری ها ارائه دهند و گام های بلندی نیز برداشته اند. از سوی دیگر ، بحث اخلاق در جوامع بشری دغدغه فرزانگان بوده است ، تا همراه جسم ، روح و روان نیز سالم و از رذایل و اضطراب ها به دور باشد.

طب اسلامی با راهکارهایی که اهل بیت علیهم السلام در این گستره ارائه کرده اند ، تأمین کننده این خواسته هاست .با عمل به این دستورات ، شاهد جامعه و افرادی با فضائل اخلاقی و خانواده هایی سالم و صمیمی با آداب و رسومی صحیح و ارزشمند خواهیم بود.از این رو علم طب را می توان یاری کننده علم دین شمرد زیرا زمینه ساز تربیت و رساندن انسان به کمال و دوری از رذایل می باشد.

در روایات بسیاری به ارتباط تنگاتنگ بین غذا و اخلاق و زمینه ساز بودن آن در رشد و تأثیر آن در صفات خوب و بد اخلاقی ، اشاره شده است.امام صادق علیه السلام فرمود:«زیاد خوردن گوشت یا چهل روز ترک آن ، خلق و خوی انسان را بد می کند(1) و میوۀ به ، قلب را قوی ، ترسو را شجاع و غم و اندوه را از بین می برد ».(2) به فرمودۀ آیت الله بهجت ، غذا،منشأ علم و ایمان و کفر در افراد می شود.(3)

1.کافی،ج1،ص358،ح4و7.

2.بحار الانوار ،ج53،ص325.

3.در محضر آیت الله بهجت،ص337.

ادامه دارد…