قسمت دوم پرسش های اربعین
?پاسخ:
5. ?غسل پيش از آمدن به مرقد امام حسين (ع)
«الْغُسْلُ قَبْلَ أَنْ تَأْتِيَ الْحَائِر»؛ غسل قبل از آنکه وارد حائر شوي.
طهارت روحي شرط ارتباط با پاکدلان و پاک جانان و حضور در اماکن مقدس است، لذا يکي از آداب اين سفر، که قبل از ورود به حرم توصيه مي شود، غسل زيارت است. شخصي از امام صادق (ع) سوال کرد منظور از آيه: «خُذُوا زينَتَکُمْ عِنْدَ کُلِّ مَسْجِد؛ زيورهاى خود را در مقام هر عبادت به خود برگيريد»، چيست؟ حضرت فرمودند: «الْغُسْلُ عِنْدَ لِقَاءِ کُلِ إِمَامٍ»؛ مراد غسل نمودن هنگام ملاقات امام است.
☘️زائر به برکت اين غسل، کسب طهارت، معنويت و نورانيت مي کند، شاهد بر اين مطلب دعايي است که امام صادق (ع) هنگام غسل زيارت توصيه فرموده اند: «بِسْمِ اللَّهِ وَ بِاللَّهِ اللَّهُمَّ اجْعَلْهُ لِي نُوراً وَ طَهُوراً وَ حِرْزاً وَ شِفَاءً مِنْ کُلِّ دَاءٍ وَ آفَةٍ وَ عَاهَةٍ اللَّهُمَ طَهِّرْ بِهِ قَلْبِي وَ اشْرَحْ بِهِ صَدْرِي وَ سَهِّلْ بِهِ أَمْرِي؛ به نام خدا، و به کمک خدا، خدايا آن را قرار ده روشنى و پاک کننده و نگه دارنده، و شفاى از هر درد و بيمارى و آفت و آسيب، خدايا دلم را با آن پاک کن، و سينه ام را بگشاى، و کارم را با ان آسان گردان».
6. ?بسيار نماز خواندن
«کَثْرَةُ الصَّلَاة»؛ بسيار نمازگزاردن.
نماز از عالىترين نمونههاى معنوى پيوند با خدا و برترين جلوههاى ذکر خدا است و امام حسين (ع) از اقامه کنندگان نماز است، هم چنان که در زيارت نامه ايشان آمده است: «أَشْهَدُ أَنَّکَ قَدْ أَقَمْتَ الصَّلَاةَ وَ آتَيْتَ الزَّکَاةَ؛ گواهى مى دهم که تو برپادارنده نماز و دهنده زکات هستى»، نماز در حادثه عاشورا جلوه خاصي داشت، از نمازهاي سيد الشهداء (ع) و اصحابش در شب عاشورا، از نماز اول وقت حضرت در ظهر عاشورا، گرفته تا نمازهاي شب حضرت زينب (س) در حالت اسارت و…
لذا يکي از شاخصههاي شيعه واقعي و عاشق امام حسين (ع) اهميت به نماز است و بر همين اساس نبايد از نماز اول وقت و نوافل شب در سحرگاهان غافل ماند.
7. ?صلوات فرستادن
«الصَّلَاةُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّد»؛ درود بر محمّد (ص) و خاندانش.
صلوات فرستادن ذکر بسيار مبارک و با عظمتي است که بر زبان آوردن آن در همه احوال و زمانها داراي ثواب است و در اين سفر که زائرين براي زنده نگه داشتن نام اهل بيت عليهمالسلام، گام بر ميدارند، زيبنده است که مترنّم به اين ذکر باشند.
8.? با وقار بودن
«التَّوْقِيرُ لِأَخْذِ مَا لَيْسَ لَک»؛ با وقار بودن در صرفنظر از دريافت آنچه متعلق انسان نيست.
وقار که بيانگر يک نوع آرامش ظاهري، سنگيني و متانت شخصيت است، به انسان اين امکان را مي دهد که از کارهاي سبک، شوخيهاي نامناسب و کارهاي زننده که مناسب شأن يک مسلمان نيست برحذر باشد و شأن يک زائر را کاملا رعايت کند.
9. ?پرهيز از نگاه به حرام
«يَلْزَمُکَ أَنْ تَغُضَّ بَصَرَک»؛ لازم است که چشمانت را بپوشاني.
زائري که قرار است چشمش به جمال مرقد مطهر حسين بن علي (ع) روشن شود، بايد در طول سفر مراقب چشمان خويش باشد تا مبادا به حرام بيفتد که مراقبه نکردن از نگاه حرام، آن حال خوش معنوي را از زائر خواهد گرفت.