خدایا دادی، نگرفتم

چه نادان بودم!

خدایاخواستی، ندادم

چه غافل بودم!

مهرت را و مهرم را!

باز کن چشمانم را، شنوا کن گوش هایم را و مصفا کن قلبم را

تا ببینم ، بشنوم و درک کنم نعمت هایت را

چه نعمت هایی که پیش پایم گذاشتی و رهایشان کردم.

خدایا این بار نمی خواهم فراموش کنم

تو از یادم مبر، که ” گر سر هر موی من یابد زبان/شکرهای تو نیاید در زبان “