صبح گاهان...
(3)
خدایا از تو می خواهم این صبح گاه مرا با انوار هدایتت منور ساخته
و سلامت دین و دنیا به عطا کنی
و اما شامگاهم را ! از کید دشمنان و هواهای مهلک نفس محافظت فرمایی
تو بر هر کار توانایی ، به هر که بخواهی می بخشی و از هر که خواهی باز می گیری
به هر که بخواهی عزت می بخشی و هر که را خواهی خوار گردانی
خدایا سپیدۀ صبح را به لطفت از شکاف شب پدید آوردی،
شبهای تار ما را روشن ساختی ،
از درون سنگها چشمه ها روان ساختی ،
از ابرهای متراکم باران رحمت فرود آوردی ،
خورشید و ماه تابان را چراغ های فروزان خلق قرار دادی،
به قدرت خود ملت های مختلف را متحد ساختی ،و…
اما از ابتدای آفرینش هیچ گاه تو را خستگی فرا نگرفت
و محتاج به چیزی و کسی نبودی اما همه محتاج تواند…
پس ای خدا بر محمد و آلش که پرهیزکارترین اهل عالمند درود فرست و ندایم را بشنو و اجابت فرما.
خدایا حاجتم را به درگاه تو آوردم مرا محروم مگردان بلکه از بهترین الطاف و نعمت هایت نصیبم گردان .(1)
1-برگرفته از دعای صباح . این دعای بسیار زیبا از ادعیۀ بسیار مشهور است که در مفاتیح آمده و نیز علامه مجلسی در کتای دعای بحار و در کتاب صلوة آن راذکر نموده همچنین در مصباح سید بن باقی (ره) نیز آمده و سفارش شده بعد از نماز صبح و یا بعد از نافله صبح خوانده شود. ضمناً در انتها دعای مخصوص سجده آورده شده که امید است خواننده گرامی با مراجعه به مفاتیح از برکات آن بهره مند شود.